Przewodnik audioKatedra Notre-Dame w Paryżu
Cathédrale Notre-Dame de Paris
Wysoka XIII-wieczna katedra z łękami oporowymi i gargulcami, znana jako miejsce akcji powieści Victora Hugo.
W sercu Paryża, na niewielkiej wyspie na Sekwanie, wznosi się katedra Notre-Dame de Paris – miejsce, które co roku przyciąga tłumy gości z całego świata. Jej smukłe wieże, górujące nad miastem, już od niemal dziewięciu stuleci śledzą losy paryżan. Historia świątyni sięga dwunastego wieku, kiedy to z rozkazu króla Ludwika Siódmego oraz papieża Aleksandra Trzeciego położono fundament pod przyszłe arcydzieło. Problemy finansowe sprawiły, że budowa ciągnęła się niemal przez dwa stulecia, lecz ostatecznie Notre-Dame stała się perłą gotyku: smukłą, strzelistą, z ostrymi łukami, kamiennymi sklepieniami i słynnymi przyporami podtrzymującymi masywne mury katedry.
Z biegiem czasu przestrzenie Notre-Dame były świadkami najważniejszych wydarzeń – to tutaj koronowano monarchów i cesarzy, w tym Napoleona, a paryżanie gromadzili się, by wspólnie przeżywać radosne i tragiczne chwile. W czasie Rewolucji Francuskiej katedra niemal straciła swoje rzeźby – na polecenie władz symboliczne posągi, w tym rząd dwudziestu ośmiu kamiennych królów na fasadzie, zostały zniszczone, lecz część z nich przetrwała w ukryciu i po wiekach trafiła do muzeów.
Na niepowtarzalny charakter Notre-Dame składają się nie tylko dzieje, ale też sztuka i legendy. Słynne gargulce oraz tajemnicze chimery zostały dodane podczas wielkiej dziewiętnastowiecznej renowacji pod kierunkiem Eugène’a Viollet-le-Duc. To właśnie za sprawą powieści Victora Hugo o garbatym dzwonniku paryżanie zapragnęli ocalić swoją katedrę, a budowla odzyskała dawny blask.
Promienie słońca wpadają przez wspaniałe witrażowe rozety i miękko malują kamienne kolumny wielobarwnym światłem. Większość okien pochodzi z dziewiętnastego stulecia, ale trzy wielkie rozety z trzynastego wieku do dziś zachwycają oryginalnym szkłem, pozwalając przenieść się myślą do czasów średniowiecza. W katedrze znajdują się cenne relikwie, takie jak cierniowa korona, którą według tradycji miał nosić Chrystus, oraz inne zabytki przyciągające pielgrzymów i turystów.
Nad tym miejscem nieustannie unosi się aura tajemnicy. Jedna z paryskich legend mówi o rzemieślniku, który wykuł żelazne drzwi katedry – ponoć udało mu się ukończyć pracę dopiero po nocnej wizycie mrocznego gościa zza światów.
Od wieków dźwięk dzwonów Notre-Dame niesie się ponad miastem. Najstarszy z nich, Emmanuel, rozbrzmiewa od końca siedemnastego wieku i towarzyszy najważniejszym wydarzeniom w dziejach Paryża.
Piętnastego kwietnia dwa tysiące dziewiętnastego roku pożar pochłonął znaczną część dachu i zniszczył smukłą wieżę z dziewiętnastego wieku. W obliczu tragedii ludzie z całego świata zjednoczyli się w wysiłkach, by ratować katedrę.
Dziś Notre-Dame pozostaje jednym z najsilniejszych symboli francuskiej tożsamości, historii i kultury. Wyjątkowa architektura, opowieści oraz trwająca renowacja sprawiają, że każda wizyta tutaj to spotkanie z żywą legendą – historią wiary, sztuki i miasta, które wciąż się zmienia.