AudiogidsPanthéon
18e-eeuws mausoleum met een zuilengang in de façade waar de stoffelijke resten van beroemde Fransen liggen.
In het hart van het Quartier Latin in Parijs staat het Panthéon, een indrukwekkend gebouw op de heuvel van Sainte-Geneviève. Meteen valt de klassieke pracht op: een rij hoge Korinthische zuilen leidt naar een imposante, door zuilen omgeven voorgevel, terwijl een majestueuze koepel hoog boven alles uittorent als een knipoog naar de oude Romeinse tempels. Het was koning Lodewijk de vijftiende die halverwege de achttiende eeuw de bouw van dit bijzondere monument op gang bracht, nadat hij was hersteld van een ernstige ziekte. Uit dankbaarheid beloofde hij een kerk te laten bouwen ter ere van Sainte-Geneviève, de beschermheilige van Parijs. Ironisch genoeg overleefde de koning zelf, maar zijn geliefde minnares niet.
De bouw begon in de jaren vijftig van de achttiende eeuw. Jacques-Germain Soufflot ontwierp het Panthéon als een samensmelting van Griekse zuilen, barokke dramatiek, romaanse koepels en gotische verticaliteit. Toch is het gebouw nu het toonbeeld van het neoclassicisme. Tegen de tijd dat het Panthéon af was, was Frankrijk zelf drastisch veranderd. De revolutie was in volle gang, de monarchie ten val gebracht en de kerk werd al snel omgevormd tot nationaal mausoleum voor ‘grote mensen’, zoals boven de ingang gegraveerd staat.
In de statige crypte rusten de resten van Frankrijks meest bewonderde burgers: Voltaire, de filosoof van de Verlichting; Jean-Jacques Rousseau, schrijver en denker; Victor Hugo, die het volk van Parijs een stem gaf; Émile Zola, pleitbezorger voor sociale rechtvaardigheid; Marie Curie, de baanbrekende wetenschapster; en Alexandre Dumas, auteur van De Drie Musketiers, wiens naam pas na jaren debat werd toegevoegd.
Onder de hoge koepel hangt de subtiel bewegende en bijna betoverende slinger van Foucault – een replica van het negentiende-eeuwse instrument waarmee werd aangetoond dat de aarde draait.
Tegenwoordig kunnen bezoekers honderden traptreden beklimmen om het uitkijkplatform bij de koepel te bereiken, waar een van de mooiste panorama’s over Parijs op hen wacht. Slechts een paar mensen tegelijk mogen boven de daken staan – een kalm, bijna geheimzinnig uitkijkpunt. Het Panthéon blijft een symbool van Franse trots en intellectuele traditie, een laatste rustplaats voor hen die het verhaal van de natie hebben vormgegeven.