AudiogidsMusée Guimet

Het Musée national des arts asiatiques - Guimet in Parijs biedt een fascinerende reis door de kunst en het culturele erfgoed van Azië. Opgericht aan het einde van de negentiende eeuw door de ondernemende Émile Guimet, begon het als zijn privécollectie van zijn uitgebreide reizen. Aanvankelijk geopend in Lyon, vond het later een permanent thuis aan het Place d’Iéna in het zestiende arrondissement van Parijs in negentien nul vier. Vandaag de dag wordt het beheerd als een nationaal museum door de Service des Musées de France.

R G

Gevestigd in een prachtig negentiende-eeuws gebouw, zijn de gevel, daken en delen van de bibliotheek van het museum geregistreerde historische monumenten. Een grote renovatie, voltooid tussen het midden van de jaren negentig en het begin van de jaren tweeduizend, transformeerde het in een modern cultureel centrum dat tijdelijke tentoonstellingen, filmretrospectieven, concerten en live-optredens herbergt, naast de zorgvuldig samengestelde permanente galerijen.

Rada Akbar

Binnen ontdekken bezoekers galerijen die zowel geografisch als op artistieke discipline zijn georganiseerd. Het museum beschikt over indrukwekkende collecties van Chinese kunst die duizenden jaren beslaan, verfijnde Zuidoost-Aziatische beeldhouwwerken en decoratieve objecten, prachtige Indiase sculpturen en miniaturen, en een gerenommeerde verzameling Tibetaanse kunst. Stukken uit Korea en Japan, zoals samurai-artefacten en theatrale maskers, verrijken de ervaring verder.

Andréa

Belangrijke hoogtepunten zijn onder andere Gandhara- en Grieks-boeddhistische sculpturen, Hellenistische decoratieve elementen uit Noord-Afghanistan, en kostbare werken van plaatsen zoals Borobudur, Khmer tempels en Ai-Khanoum. De wisselende Jean en Krishnâ Riboud collectie van textiel en kunstvoorwerpen, samen met een uitgebreide fotoarchief, geven een unieke dimensie aan het museum.

Het museum fungeert als een belangrijke bewaarder van de culturele en religieuze diversiteit van Azië. Recente debatten over veranderingen in naamgevingspraktijken herinneren ons eraan dat musea levende instellingen zijn die voortdurend in interactie staan met geschiedenis en identiteit.