Ηχητικός οδηγόςΠαρεκκλήσι της Παναγίας του Θαυματουργού Μετάλλου
Chapelle Notre-Dame-de-la-Médaille-Miraculeuse
Φιλόξενο παρεκκλήσι με αρ νουβό αρχιτεκτονική, που έχει συσχετιστεί με εμφανίσεις της Παναγίας και στεγάζει διάφορα λείψανα αγίων.
Το Παρεκκλήσι της Παναγίας της Θαυματουργού Μετάλλιο βρίσκεται στην οδό Bac εκατόν σαράντα, στο Παρίσι, Γαλλία. Χτίστηκε κατά διαταγή του Βασιλιά Λουδοβίκου δεκάτου ογδόου το έτος χίλια οκτακόσια δεκατρία και αρχικά αφιερώθηκε στην Ιερή Καρδιά του Ιησού το έτος χίλια οκτακόσια δεκαπέντε. Με το πέρασμα του χρόνου, το παρεκκλήσι έγινε πολύτιμο ορόσημο, προσελκύοντας επισκέπτες που επιθυμούν να ανακαλύψουν την πλούσια ιστορία και την πνευματική κληρονομιά του.
Η σχεδίαση του παρεκκλησίου φέρει το χαριτωμένο άγγιγμα του νεοκλασικού ρυθμού. Η συνεχώς εξελισσόμενη αρχιτεκτονική του διατηρεί στοιχεία από τις πρώιμες ρίζες της, ενώ αγκαλιάζει λεπτομέρειες που μιλούν για βαθύ σεβασμό προς το θείο. Στο εσωτερικό του, η ήρεμη ατμόσφαιρα ενισχύεται από ιστορικά αντικείμενα και ιερά λείψανα.
Μια κεντρική ιστορία του παρεκκλησίου είναι αυτή της Κατερίνας Λαμπούρ, δόκιμης των Κοριτσιών της Φιλανθρωπίας. Το έτος χίλια οκτακόσια τριάντα, βίωσε αρκετές εμφανίσεις της Παναγίας. Κατά τη διάρκεια αυτών των οραμάτων, η Κατερίνα είδε σημαντικά σύμβολα. Σε μία από αυτές τις εκδηλώσεις, η Παναγία παρουσίασε την καρδιά της σε λευκά, κόκκινα και μαύρα χρώματα, ως σημάδια ειρήνης, ζήλου και αγάπης. Οι εμφανίσεις περιλάμβαναν επίσης μια εικόνα του Χριστού απεικονιζόμενου ως σταυρωμένου βασιλιά.
Μετά από αυτά τα γεγονότα, η Παναγία ζήτησε να δημιουργηθεί ένα μετάλλιο με την επιγραφή "Ω Μαρία, άμωμη σύλληψη, προσευχήσου για μας που καταφεύγουμε σε σένα". Αυτό έγινε γνωστό ως το Θαυματουργό Μετάλλιο, που είχε αξιοσημείωτη χρήση κατά τη διάρκεια μιας επιδημίας χολέρας στο Παρίσι. Σήμερα, το παρεκκλήσι διατηρεί σημαντικά λείψανα — το άφθαρτο σώμα της Κατερίνας Λαμπούρ σε γυάλινο φέρετρο, τα οστά της Λουίζ ντε Μάριλακ και την καρδιά του Αγίου Βικέντιου ντε Πολ.
Η εικόνα της Παναγίας τιμήθηκε με παπική στέψη από τον Πάπα Λέοντα δέκατο τρίτο το έτος χίλια οκτακόσια ενενήντα επτά, ενισχύοντας τη θέση του παρεκκλησίου ως χώρου προσκυνήματος. Διαχειριζόμενο από τις Κόρες της Φιλανθρωπίας του Αγίου Βικέντιου ντε Πολ, το παρεκκλήσι συνεχίζει να λειτουργεί ως πολιτιστικός θησαυρός και ιερός χώρος για επισκέπτες από όλο τον κόσμο.