Ηχητικός οδηγόςΘέατρο Ολύμπια

Περπατήστε στην καρδιά της καλλιτεχνικής ζωής του Παρισιού με μια επίσκεψη στην Ολυμπία, τον θρυλικό χώρο στη λεωφόρο ντε Καπυσίν του ένατου διαμερίσματος. Από τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, η Ολυμπία παραμένει το παλαιότερο εν λειτουργία μουσικό θέατρο της πόλης και για πάνω από εκατόν τριάντα χρόνια υποδέχεται λάτρεις της μουσικής.

Marc Hurtard

Η ιστορία ξεκινά το έτος χίλια οκτακόσια ενενήντα τρία. Τότε ο Ζοζέφ Ολέρ, συνιδρυτής του διάσημου Μουλέν Ρουζ, δημιούργησε αυτό το ξεχωριστό μέρος ύστερα από το κλείσιμο της αγαπημένης του ατραξιόν. Από την πρώτη στιγμή, η Ολυμπία έγινε γνωστή για το εντυπωσιακό της ρεπερτόριο: ακροβάτες που εντυπωσίαζαν, χορεύτριες του καν-καν που ξεσήκωναν το κοινό και οπερέτες που φώτιζαν τις νύχτες στην παλιά, χρυσή εποχή του Παρισιού. Ονόματα όπως η Λα Γκουλύ και η Λόι Φούλερ ενθουσίαζαν το κοινό, προσθέτοντας μια αύρα μαγείας και παιχνιδιού.

L'Olympia Bruno Coquatrix

Με το πέρασμα των χρόνων, η Ολυμπία άλλαξε, όπως και η πόλη. Στα τέλη της δεκαετίας του είκοσι, μετατράπηκε σε κινηματογράφο, ακολουθώντας τον παλμό του αυξανόμενου ενδιαφέροντος για τις ομιλούσες ταινίες. Τις επόμενες δεκαετίες, το κτίριο άλλαξε ιδιοκτήτες και χρήσεις, αλλά διατήρησε πάντα την καλλιτεχνική του ψυχή. Όλα άλλαξαν ξανά στα μέσα του εικοστού αιώνα, όταν ο Μπρουνό Κοκατρί, διορατικός μάνατζερ και μουσικός, άνοιξε ξανά την Ολυμπία ως μουσικό θέατρο το χίλια εννιακόσια πενήντα τέσσερα. Ανακαίνισε τον χώρο, διατηρώντας τη φινέτσα του, και κάλεσε τους μεγάλους της σαμπάν και της τζαζ.

Xavier Garonnat

Εδώ αντήχησαν θρυλικές φωνές: η Εντίθ Πιάφ, γνωστή για τα συγκινητικά της τραγούδια, τραγουδούσε νύχτα με τη νύχτα παρά την ασθένειά της και χάριζε στο κοινό πολλαπλές εμφανίσεις σ’ ένα βράδυ. Ο Ζακ Μπρελ πρωτοερμήνευσε το συγκλονιστικό “Amsterdam”, ενώ εμβληματικές φιγούρες όπως ο Τζόνι Αλιντέ ξεσήκωναν το κοινό. Αστέρια του διεθνούς χώρου, από τον Λουίς Άρμστρονγκ και την Έλα Φιτζέραλντ μέχρι τους Μπιτλς, έφεραν τη μουσική όλου του κόσμου στη σκηνή του Παρισιού.

Η πρόσοψη του κτιρίου διατηρεί τη γοητεία του παλιού Παρισιού, με τη θρυλική κόκκινη φωτεινή επιγραφή “Olympia” να λάμπει πάνω από την είσοδο, σαν φάρος για τους φίλους της μουσικής. Μετά την εκτεταμένη ανακαίνιση στα τέλη της δεκαετίας του ενενήντα, η αυθεντική πρόσοψη αποκαταστάθηκε με σεβασμό, ενώ ο εσωτερικός χώρος έγινε πιο άνετος, συνδυάζοντας βελούδινα κόκκινα καθίσματα και κομψά κιγκλιδώματα. Ακόμα και η παλιά αίθουσα μπιλιάρδου, άλλοτε κρυφό καταφύγιο καλλιτεχνών, αποπνέει πλέον την αίσθηση της ζωντανής ιστορίας.

Οι ήχοι μέσα στην Ολυμπία διατρέχουν δεκαετίες και είδη – από διαχρονικές γαλλικές μπαλάντες και εκφραστική τζαζ μέχρι τη σύγχρονη ποπ, γεμίζοντας την ατμόσφαιρα, ενώ σχεδόν δύο χιλιάδες θεατές σε αναπαυτικά καθίσματα, και ακόμη περισσότεροι στις όρθιες συναυλίες, βιώνουν τον παλμό της ζωντανής παράστασης. Το χιούμορ και ο χορός έχουν επίσης τη θέση τους, προσθέτοντας κάθε τόσο μια αναπάντεχη και ζωντανή νότα στην εμπειρία.

Για όσους θέλουν να νιώσουν τον παλμό της παριζιάνικης κουλτούρας, η Ολυμπία ενώνει παράδοση και ενέργεια, μετατρέποντας κάθε παράσταση όχι απλώς σε μια έξοδο, αλλά σε ένα ζωντανό κεφάλαιο της ιστορίας της πόλης.